„Przez święte chorych namaszczenie i modlitwę kapłanów cały Kościół poleca chorych cierpiącemu i uwielbionemu Panu, aby ich podźwignął i zbawił; a nadto zachęca ich, aby łącząc się dobrowolnie z męką i śmiercią Chrystusa, przysparzali dobra Ludowi Bożemu” (Sobór Watykański II, konst. Lumen gentium, 11). KKK 1499
Sakrament namaszczenia chorych wyraża szczególną troskę Kościoła o cierpiących. Jest to sakrament umocnienia i oczyszczenia z grzechów. W sytuacji ciężkiej choroby, zagrożenia życia albo podeszłego wieku wzywa się kapłana, by on modlitwą i namaszczeniem świętymi olejami wypraszał u Boga łaskę zdrowia dla ciała i duszy chorego. Nie powinno się odkładać tego sakramentu na ostatnią chwilę życia.
Zawsze można poprosić kapłana, by ten przyszedł ze świętymi olejami i udzielił tego sakramentu. Można to zrobić telefonicznie lub poprzez kontakt osobisty z którymś z naszych duszpasterzy. Zwykle raz w miesiącu kapłani udają się do chorych z komunią św. W naszej parafii jest to pierwszy piątek miesiąca. Zachęcamy, by wszyscy domownicy brali udział w obrzędach udzielania tego sakramentu. Wyjątkiem jest jedynie moment sprawowania sakramentu pokuty podczas odwiedzin kapłana.
PYTANIA DOTYCZĄCE SAKRAMENTU NAMASZCZENIA CHORYCH
Jak często można przyjmować sakrament chorych?
Sakrament chorych chrześcijanin może przyjmować ile razy zostaje dotknięty ciężką chorobą; również wtedy, gdy nastąpiło nasilenie choroby.
Kto udziela namaszczenia chorych?
Namaszczenia chorych udzielają kapłani, używając oleju poświęconego przez biskupa, a w razie potrzeby przez kapłana, który namaszcza chorego.
Jak udziela się namaszczenia chorych?
Do istoty tego sakramentu należy namaszczenie czoła i rąk chorego, z towarzyszącą modlitwą o specjalną łaskę płynącą z tego sakramentu.
Jakie skutki sprawia namaszczenie chorych?
Skutki specjalnej łaski sakramentu namaszczenia chorych są następujące: – zjednoczenie chorego z męką Chrystusa dla dobra chorego i całego Kościoła, – umocnienie do przyjmowania po chrześcijańsku cierpień związanych z chorobą lub starością, – przebaczenie grzechów, jeśli chory nie mógł go otrzymać przez sakrament pokuty, – powrót do zdrowia, jeśli to służy dobru duchowemu chorego, – przygotowanie na przejście do życia wiecznego.